Met kinderen speurend en spelend door het Groninger Museum

Het is voorjaarsvakantie. ‘Wat zullen we vandaag eens gaan doen?’ vraag ik mijn kinderen. ‘Met de bus!’ luidt het antwoord. Die zijn snel tevreden, grinnik ik in mezelf. Misschien dat ik dat kan combineren met mijn museumpas. ‘Wat een goed idee,’ zeg ik. ‘Laten we met de bus naar het Groninger Museum gaan!’

Een oorverdovend gejuich stijgt op. Maar mijn twee- en vierjarige hebben eigenlijk geen idee wat ik bedoel met het Groninger Museum. Die zijn blijven hangen bij de busreis, wat in hun ogen al een heel avontuur is. Spannend. Ik ben benieuwd of mijn kinderen het museum ook leuk gaan vinden.

Zonder al te hoge verwachtingen stappen we de bus uit

Deel één van het uitje is geslaagd. Vanaf het station steken we over naar het markante Groninger Museum. Dat is al een kunstwerk op zich. ‘Daar gaan we schilderijen bekijken en knutselen,’ zeg ik. Teije kijkt nieuwsgierig naar het kleurrijke gebouw terwijl hij naast de wandelwagen meeloopt.

Kinderen mogen gratis naar binnen in het Groninger Museum. De dame bij de ticketbalie begroet ons hartelijk en vertelt dat het atelier voor de kinderen over 5 minuten open gaat. ‘Willen jullie daar knutselen?’ De kinderen knikken.

De lift naar beneden is alweer een feestje

Om de beurt drukken Imme en Teije de knopjes in en met plezier dalen we af naar beneden. Daar wijst een aardige jonge dame achter de informatiebalie ons de weg naar het atelier. In de ruimte ernaast treffen we computers aan met koptelefoons en grote stoelen om achter te verstoppen. Enthousiast ontdekken de kinderen de ruimte. Een vrolijke meid komt ons vertellen dat de knutseljuf nog niet aanwezig is, maar we kunnen wel even de speurtocht proberen. Ik twijfel of ze hier aandacht voor zullen hebben, maar neem het speurboekje aan en ga met de kinderen op de grond zitten om samen de introductie te lezen. Het karakter Roku in het boekje spreekt tot hun verbeelding. Roku vertelt waar we naartoe moeten om te beginnen. Dapper lopen ze voor me uit door de grote gangen en volgen mijn aanwijzingen naar de zaal van de expositie Ook Romantiek.

Mijn kleine speurneusjes lopen de hele tentoonstelling door met opdrachtjes

Door alle kleuren en grote ruimtes in het gebouw zijn ze onder de indruk en enthousiast om meer te gaan doen en zien. Ze genieten zichtbaar van de aandacht van de grote mensen. Roku laat een plaatje van een schilderij zien en vraagt de kinderen om het schilderij op te zoeken. Teije en Imme vinden het een leuke uitdaging en stappen heel gericht rond, op zoek naar het schilderij. Wanneer ze het schilderij vinden wijzen ze hem enthousiast aan. Temidden van een groepje ouderen. Daarna moeten ze een rots van een schilderij natekenen. Imme is al lekker aan het krassen in haar boekje. Teije zegt ‘dat kan ik niet’. Ik laat hem kijken naar het schilderij en vraag hem te vertellen hoe de rots eruit ziet. Hij zet vervolgens een verticale lijn op papier. ‘Zie je wel dat je het wel kan’. Terwijl beide uitgebreid op de grond liggen voor een schilderij om hun opdrachten uit te werken krijgen ze regelmatig aandacht van de andere bezoekers. Wat voel ik me trots. Een opa komt bij me staan en vraagt wat we aan het doen zijn. ‘Wat leuk, dat ga ik ook doen met mijn kleinkinderen’.

Het gebouw is ook van binnen bijzonder ingedeeld en ingericht.

De ronde, gekleurde mozaïeken trap is een echte eycatcher en wat ik leuk vind is dat je op de verschillende verdiepingen uitkijkt op het water. Dat vinden de kinderen ook fascinerend. Evenals de grote ruimtes met gekleurde muren. Imme benoemt enthousiast de kleur van iedere ruimte die ze betreed. ‘Jongenskleur!’ Op de helft van de speurtocht vindt de medewerkster ons en vertelt dat de knutseljuf in het atelier gearriveerd is. We maken nog een paar opdrachtjes en lopen dan door naar het atelier.

Knutselen in het atelier

Het is rustig in het atelier; er is een andere moeder met haar zoon. De kinderen mogen kiezen; kleuren met inkt, verven, vouwstenen, kleien .. De knutseljuf hoeft niet verder te praten. ‘Ja, kleien!’ We nemen plaats aan de werktafel, deze heeft de vorm van een slang, en de kinderen krijgen uitgelegd wat ze zoal kunnen maken en hoe ze de klei warm en kneedbaar kunnen krijgen. Flink gaan ze aan de slag met het maken van een poes, een hond en een slang. We krijgen we de kleibeeldjes mee naar huis om thuis in de oven af te bakken. Ieder in een eigen tasje.

Ik ben ontzettend verrast door deze leuke dag met kinderen in het museum. Omdat Imme nog een middagslaapje doet, gaan we naar huis (na bijna 2 uur in het museum), maar anders hadden we ook nog wel wat meer van het museum kunnen bekijken of een drankje kunnen doen in het museum restaurant. We gaan zeker vaker terug!

PRAKTISCHE INFORMATIE:

• Het gebouw bestaat uit verschillende ‘eilanden’ en deze eilanden zijn opgedeeld in verschillende paviljoens, ontworpen door verschillende ontwerpers.
• Er zijn wisselende exposities en vaste tentoonstellingen.
• Het is geschikt voor minder validen en er is een aankleedkussen voor baby’s.
• Het Groninger Museum bevindt zich aan het water, tegenover het station. Het museum is daardoor met openbaar vervoer erg goed te bereiken.
• Er zijn familierondleidingen op aanvraag mogelijk, tegen betaling.
• Kinderen hebben gratis toegang.
• Gratis audiotour.
• Het atelier is in het weekend geopend van 12:00 tot 16:30 uur.
• Bovenstaande informatie kan wijzigen. Kijk daarom vooral ook even op de eigen site van het Groninger Museum voor de meest actuele informatie